zaterdag 13 februari 2010

Puno en de borrachos

De rit naar Puno betekent: het ontwijken van honden en gaten in de weg. vooral als we kleine dorpjes moesten passeren dan. In juliaca bijvoorbeeld, de gratis rit op de kermis is op zich wel leuk maar waarschijnlijk niet zo goed voor de auto. We zijn inderdaad met de auto naar Puno geraakt. Onze gastfamilie danst op het fiesta van virgen de candelaria in Puno: Vandaar. Met 8 in de auto, en ook ergens gestopt om blijkbaar een typisch gerecht te eten (in de auto) van het stadje waar we toen waren. een stuk rib en 3 patatten. ongeschild en met de handen eten en vant straat gekocht, (Ik ben niet ziek gewordenm hiep hiep hoi)

Blij dat we met de auto gegaan zijn want onze klasgenootjes (uit San Blas school Spaans) namen allemaal de bus en Sietske had alle pech van de wereld: rugzak ondergekotst, jas gestolen, gsm gestolen. Na een wandelingetje in het lovely Puno werden Linda en Sietsjke besmeurd met...iets... Waarschijnlijk een snood plan om hen (opniew) te proberen te bestelen want er kwamen meteen gasten af die de smurrie van hen wilden afkuisen. Dat ruikt naar.... (en letterlijk ook) Volgens de hostel was het een vogel, maar volgens mij is het voor een vogel fysiek onmogelijk om zoveel uit zijn lijfje te laten neerdalen.

De feesten hier zijn de max. ganse dagen staan ze hier in de straten te dansen met machtige kostuums en massas luide fanfares. al het verkeer opgestopt, urinoirs kennen ze hier niet. dus je hoopt dat je in het water wandelt maar je weet (ruikt) dat het om bier en pis gaat. (in Cusco wast vorige week trouwens vant zelfde, dat plein heeft 2 dagen gestonken)
Vuurwekr is ook wel iets aparts. In een staketsel van wat we denken bamboe te zijn laten ze schijfjes draaien met vuur. Een lontje hier en daar die tussen het volk terecht komt: no problemo. Mijn ogen zijn ook helemaal geIriteerd van de rook.

Of was dat van de starffe zon de ganse dag als we de eilandjes op titicacameer bezochten? Zaterdag naar de floating islands (UROS). Ze leven op een half uurtje varen van Puno op drijvende eilandjes van stro. Af en toe gaan ze aan wal om daar hun handgemaakte spulletjes te verkopen of om rijst enzo te kopen. Zondag naar TAQUILE, een eiland op 3uur varen. Echt goddelijk mooi! Leuk dat de gids (die zelf geboren is op het eiland) zn engels wou oefenen en dus met ons kwam praten. zo kwamen we dit te weten: er leven 2000 mensen op dit moment, ze hebben er een school tot 14jaar, dokters, begraafplaatsen, eigenlijk alles wat je nodig hebt. ze gaan de vrijdag naar Puno om alles te kopen die ze niet zelf kunnen maken, kweken,... En uiteraard leven ze voor een groot stuk van het toerisme. Electriciteit hebben ze dankzij zonnepanelen (modern niet? Volgens de gids had voormalige president Fujimori die er geplaatst, dan heeft hij toch tenminste een iets goeds voor zn land gedaan)


Wat ik nog even wou melden:

14 april (denken we) is er carnaval. Dit wordt gevierd als volgt: jongens vallen meisjes aan en omgekeerd met batterballonnen, confetti en bloem. Het waterballonnengooien gebeurt eigenlijk gans februari. ik ben al 3 keer aangevallen geweest maar gelukkig kunnen de kleine peruaantjes niet zo goed mikken. De grote peruaantje gebruiken volle emmers en kunnen wel goed mikken!

We hebben ook al het kerkhof bezocht vorige vrijdag. Dat is wat anders dan bij ons. In Belgie worden de doden niet zo verwend met kleine pintjes, autootjes,... Alles wat voor die persoon belangrijk was, wordt in miniatuurversie bij het graf geplaatst. Er was er zelfs eentje die een echte miniatuurtaart en echt bier kreeg. Misschien haar verjaardag? Ook is het blijkbaar zo dat, als de persoon sterft, die tot 8 dagen erna nog gewoon ontbijt en dergelijke krijgt voorgescholteld, omdat die persoon z·n leven in 8 dagen snel even overdoet. sorry als ik foute info geef, twas int spaans te doen!

Nog snel even foto·s uploaden op facebook en dan gaan quadrijden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten